ჰანს კელზენის ძირითადი ნორმა: ტრანზიცია ტრანსცენდენტალურ-ლოგიკური პირობიდან ფიქციამდე

ავტორები

  • ჟირონ ხუჯაძე

DOI:

https://doi.org/10.60131/jlaw.2.2022.7014

საკვანძო სიტყვები:

კელზენი, ძირითადი ნორმა, იურისპრუდენციული ანტინომია, ტრანსცენდენტალური მეთოდი, ფიქციონალიზმი.

ანოტაცია

თანამედროვე იურიდიული აზროვნების ჩამოყალიბებაში ჰანს კელზენის სამართლის ფილოსოფია მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. მისი სამართლის  თეორიის განმსაზღვრელი, ამოსავალი ცნება ძირითადი ნორმაა, რომელიც 1960 წლამდე   ტრანსცენდენტალურ-ლოგიკურ პირობას წარმოადგენს, ხოლო შემდგომ, მოღვაწეობის ბოლო წლებში - ფიქციას. სტატია ეძღვნება აღნიშნული ცვლილების  შესწავლას, კერძოდ, ძირითადი ნორმის მნიშვნელობათა ჩამოყალიბებისას კოენისა და  ფაიჰინგერის ფილოსოფიურ მოძღვრებათა გავლენების აღმოჩენასა და მათ კრიტიკას. ნაშრომში ასევე იქნება განხილული იმ პრობლემის გადაჭრის შესაძლებლობა, რომელსაც სამართლის წმინდა თეორიის ბუნებით-სამართლებრივ და პოზიტიურ-სამართლებრივ ტრადიციათაგან გამიჯვნისას ვაწყდებით.

ავტორის ბიოგრაფია

ჟირონ ხუჯაძე

ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის დოქტორანტი, თინათინ წერეთლის სახელობის სახელმწიფოსა და სამართლის ინსტიტუტის უმცროსი მეცნიერი თანამშრომელი, თსუ-ის იურიდიული ფაკულტეტის სამართლის მეთოდების მიმართულების ასისტენტი.

წყაროები

Tevzadze G., The Cognition Theory of German Neo-Kantianism, Tbilisi, 1963, 65, 69, 122-123, 287-310 (in Georgian).

Kant I., Critique of Pure Reason, Papuashvili Sh. (trans.), Tevzadze G. (ed.), Tbilisi, 1979, §13-27, A426-438/B454-466, A462-567/B490 -595 (in Georgian).

Alexy R., The Argument from Injustice: A Reply to Legal Positivism, Paulson B.L. & S.L. (trans.), Oxford, 2002, 111.

Buckland W.W., Some Reflections on Jurisprudence, Cambridge, 1945, 21.

Duxbury N., Kelsen’s Endgame, The Cambridge Law Journal, Vol. 67, № 1, 2008, 51-61.

Finnis J., The Priority of Persons, Oxford Essays in Jurisprudence, 4th Series, Horden J. (ed.), Oxford, 2000, 6.

Green M.S., Hans Kelsen and the Logic of Legal Systems, Alabama Law Review, Vol. 54, № 2, 2003, 365.

Hart H.L.A., Kelsen Visited, in: Essays in Jurisprudence and Philosophy, Oxford, 1983, 308.

Hart H.L.A., The Concept of Law, 2nd ed., Oxford, 1994, 293.

Heidemann C., Hans Kelsen and the Transcendental Method, The Northern Ireland Legal Quarterly, Vol. 55, № 4, 2004, 358, 361, 368-371, 373-376.

Kant I., Prolegomena to any Future Metaphysics with Selections from the Critique of Pure Reason, Hatfield G. (trans.), Cambridge, 2004, 4:275.

Kelsen H., General Theory of Norms, Hartney M. (trans.), Oxford, 1991, 213-214, 256.

Kelsen H., Introduction to the Problems of Legal Theory, Paulson B.L. & S.L. (trans.), Oxford, 1992, 16-17, 34-35, 58.

Kelsen H., On the Theory of Juridic Fictions. With Special Consideration of Vaihinger’s Philosophy of the As-if, Kletzer C. (trans.), Del Mar M., Twining W. (eds.), Legal Fictions in Theory and Practice, Switzerland, 2015, 3-22.

Kelsen H., Platonic Justice, International Journal of Ethics, Vol. 48, № 3, 1938, 396-400.

Kelsen H., Pure Theory of Law, Knight M. (trans.), Berkley and Los Angeles, 1967, 3-5, 71-72, 75-81, 196-197, 202, 204.

Kelsen H., Pure Theory of Law. “Labandism” and Neo-Kantianism. A Letter to Renato Traves., Paulson S.L., Litschewski B. (trans.), Paulson S.L., Litschewski B. (eds.), Normativity and Norms. Critical Perspectives on Kelsenian Themes, Oxford, 1998, 173.

ჩამოტვირთვები

გამოქვეყნებული

2022-12-30

როგორ უნდა ციტირება

ხუჯაძე ჟ. (2022). ჰანს კელზენის ძირითადი ნორმა: ტრანზიცია ტრანსცენდენტალურ-ლოგიკური პირობიდან ფიქციამდე. სამართლის ჟურნალი, (2), 5–19 (Geo) 5. https://doi.org/10.60131/jlaw.2.2022.7014

გამოცემა

სექცია

სტატიები