საქართველოს საერთო სასამართლოების პრაქტიკა საჯარო შრომითსამართლებრივ დავებზე
საკვანძო სიტყვები:
ადმინისტრაციული სამართალი, საჯარო სამსახური, რეორგანი- ზაცია, ლიკვიდაცია, პირადი განცხადება, ორსული მოხელე, ფარული ჩანაწერი, ტოლფასი თანამდებობა, განაცდური, კომპენსაცია.ანოტაცია
ნაშრომში წარმოდგენილი და გაანალიზებულია თანამედროვე შრომის სამართლის ისე-
თი პრობლემური საკითხების თაობაზე არსებული სასამართლო პრაქტიკა, როგორიცაა რე-
ორგანიზაცია და ამ საფუძვლით მოხელის გათავისუფლება; საკითხი, თუ როგორ უნდა გა-
დაწყდეს რეორგანიზაციისას მოხელეთაგან უკეთესის/საუკეთესოს შერჩევა; განხილულია
ორსული მოხელის გათავისუფლების საკითხის სფეციფიკა და, ასევე, სამსახურიდან გათავი-
სუფლებისას სრულყოფილი ადმინისტრაციული წარმოების ჩატარების, მოხელის ნამდვილი
ნების დადგენის მნიშვნელობის საკითხი; განსაკუთრებით საინტერესოა ტექნოლოგიური
განვითარების ფონზე საკმაოდ ხშირად განხორციელებული ფარული ჩანაწერის მტკიცებუ-
ლებად გამოყენების საკითხი და, ამ თვალსაზრისით პირადი განცხადებით გამოვლენილი ნე-
ბის ნამდვილობა; სათანადო ყურადღებას მოითხოვს საერთო სასამართლოების მიერ დადგე-
ნილი პრაქტიკაც თანამდებობის ტოლფასობასთან, განაცდურის, კომპენსაციის ანაზღაურე-
ბასთან, მუნიციპალიტეტის თანამდებობის პირთა სამსახურიდან გათავისუფლების სპეცი-
ფიკურობასთან დაკავშირებით. საბოლოოდ, უნდა ითქვას, რომ საჯარო შრომითი ურთიერ-
თობის მარეგულირებელი კანონმდებლობის სასამართლოსეული განმარტებები დიდ დახმა-
რებას გაუწევს როგორც მოხელეებს, თავიანთი უფლებების დასაცავად, ასევე ადმინისტრა-
ციულ ორგანოებს, თავიანთი საქმიანობის სწორად წარმართვისათვის, რამდენადაც ადმი-
ნისტრაციული მართლმსაჯულების ამოცანა სახელმწიფოს მმართველობითი საქმიანობის
სასამართლო კონტროლის განხორციელებასაც მოიაზრებს – დაუდგინოს ამ საქმიანობის
განმახორციელებელთ სწორი სამართლებრივი სტანდარტები და ამ კონტროლის ფარგლებ-
שი სამართლის ჩარჩოებში მოაქციოს ადმინისტრაციული ორგანოს მოქმედებები.
წყაროები
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს 2019 წლის 16 ოქტომბრის №3ბ/1195-19 გადაწყვე-
ტილება.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2019 წლის 20 ივნისის გადაწყვეტილება №ბს-857-
(კ-17).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2019 წლის 17 აპრილის გადაწყვეტილება №ბს 595-
(2კ-18).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2019 წლის 5 თებერვლის გადაწყვეტილება №ბს-
(კს-18).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2019 წლის 17 იანვრის გადაწყვეტილება №ბს-847(2კ-
.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2018 წლის 11 დეკემბრის გადაწყვეტილება №ბს - 376-
(2კ-18).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2018 წლის 4 ოქტომბრის გადაწყვეტილება №ბს-453-
(კ-18).
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს 2018 წლის 21 სექტემბრის №3ბ/1797-18
გადაწყვეტილება.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2018 წლის 20 სექტემბრის გადაწყვეტილება №ბს 721-
(კ-18).
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს 2018 წლის 31 მაისი გადაწყვეტილება №3ბ/120-18.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2017 წლის 11 მაისის გადაწყვეტილება №ბს-894-886
(კ-16).
თბილისის სააპელაციო სასამართლოს 2017 წლის 21 სექტემბრის №3ბ/1556-17 გადაწყვე-
ტილება.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2016 წლის 14 ივლისის გადაწყვეტილება №ბს-166-
(კ-16).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2016 წლის 11 თებერვლის გადაწყვეტილება №ბს 683-
(2კ-15).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2015 წლის 8 დეკემბრის გადაწყვეტილება №ბს 449-
(კ-15).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2015 წლის 4 მაისის გადაწყვეტილება №ას-1155-1101-
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2014 წლის 27 თებერვლის გადაწყვეტილება №ბს-388-
(კ-13).
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს 2014 წლის 18 თებერვლის გადაწყვეტილება №ბს-463-
(კ-13).
საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 17 ოქტომბრის №3/5/626
გადაწყვეტილება საქმეზე: საქართველოს მოქალაქე ოლეგ ლაცაბიძე საქართველოს
პარლამენტის წინააღმდეგ.
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
ლიცენზია
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .